Het verhaal van familie Kanters
2022, deel 1 Door Edwin Nuijten
Het afgelopen jaar ben ik een paar keer koffie gaan drinken bij Jo en Annie Kanters. Jo is 93 jaar en is een goed verteller. Annie vulde zo nodig zaken aan en gaf haar eigen kijk op de ontwikkelingen. Het waren genoeglijke ontmoetingen. Het verhaal wordt in twee delen verteld. Deel 1 gaat over de oprichter, Willem Kanters. Hij startte in de zwaluwsedijk met een consumptietent. Deel 2 gaat over groei en het belang van Kanters voor de Truckerswereld. Op de website erfgoedmoerdijk.nl vindt u een preview.
Wat ik hier ook moet vertellen is dat tijdens deze gesprekken John en Jolanda Kanters, de huidige eigenaren besloten hebben met de zaak te stoppen. (BNdeStem 7 september 2022: Wegrestaurant Kanters staat te koop). Over het fenomeen familiebedrijf spreekt John kanters wijze woorden. “Die term legt druk op kinderen. Die moet er helemaal niet zijn. Waarom zou je per se de in de zaak van je vader moeten?”.
Vader Jo en moeder Annie knikken naar elkaar en kunnen zich daar prima in vinden.
Arjaan Kanters 17.7.1879
Johannes (Jo) Kanters vertelt over zijn vader Willem-Johannes Kanters en de opkomst van restaurant Kanters. Maar het verhaal begint in de haven van Moerdijk, aan het veer waar de vader van Willem een passantencafe draaide. Arjaan Kanters was een ondernemend man, actief in de visserij en horeca. Hij bezat destijds 5 schokkers, een z.g. afhaler en een passanten café aan de havenkant bij het veer. Het was een groot gezin met zeven jongens en zes meiden. Iedereen werkte mee en al op jonge leeftijd werkte Willem bij de zeepfabriek van de familie Merkelbach en later op scheepswerf de Korte.
Met bijnamen moet je voorzichtig zijn. Maar bijnamen kunnen helpen om de juiste persoon te duiden. Zeker in een dorp waar velen dezelfde familie- en ook voornaam dragen. Bij de bijnaam van Arjaan Kanters wil ik toch even stilstaan. Het is er een om trots op te zijn. Goedjar. Wat zou hieraan ten grondslag hebben gelegen? Volgens sommigen was het de naam van een sleper. Anderen zeggen dat het iets zegt over de aard van de genoemde persoon. Helemaal duidelijk is het niet, maar zeker is dit een prachtnaam.
Een andere verklaring is dat Arjaan Kanters gevaren heeft op een Duitse vracht- of sleepboot met de naam: Gut Jahr
Willem Kanters 3.2.1902
Willem was de 2e zoon van Arjaan Kanters en Adriana Kruithof . In 1928 trouwde Willem met Wilhelmina Evergaars uit Lage Zwaluwe en daar gingen ze ook wonen. Zij kregen vier kinderen.
Het faillissement van scheepswerf De Korte was een ramp voor de familie Willem Kanters. Jo vertelt: “Mijn vader deed alles om wat te verdienen voor zijn huisgezin. Met vis langs de deuren. Met koek en Zopie op de ijsbaan. Met de bakfiets met touw, teer en klompen de boer op en thuis frites bakken. Wij moesten de aardappelen schillen. Kortom vader deed alles als het maar opbracht, want betaald werk was er helaas niet”.
Tijdsbeeld: Crisistijd!
Het faillissement van een grote werkgever op Moerdijk was een ramp voor het hele dorp. Bij scheepswerf De Korte werkten toentertijd circa 130 werknemers
Vele Moerdijkse families werden geraakt. Maar er waren ook positieve economische impulsen. De veerdienst was weer aan het groeien door de opkomst van de automobiel. Inmiddels voeren drie veerboten de auto’s en reizigers af en aan. En de vooruitgang was niet te stoppen. Het veer kon de toename van automobielen niet aan en er werd gestart met de bouw van de verkeersbrug.
1e consumptietent in de Zwaluwsedijk
Willem fietste dagelijks door de Zwaluwsedijk om vis op te halen, die hij vervolgens in de omliggende polders uitventte. Hij zag het werkvolk en de drukte rondom de bouw van de brug en begon een consumptietentje in de Zwaluwsedijk. ’s Morgens de visroute, ’s middags de koffietent voor het werkvolk voor de brug in aanbouw. Dit werd al snel te veel voor een man en hij vroeg broer Rien bij te springen. Maar toen in 1936 de verkeersbrug werd geopend verdween de klandizie. Het was afgelopen in de Zwaluwsedijk.
2e consumptietent aan de verlatendijk
Maar Willem Kanters zag wel kansen voor een doorstart. Op een andere plek, dicht bij de rijksweg van Breda naar Rotterdam. Een plek werd gevonden aan het eind van de “Verlatendijk”. Deze liep tot aan de rijksweg en hier werd het tweede consumptietentje opgestart.
3e consumptietent aan de rijksweg
Vanwege vergunningsproblemen werd deze locatie al snel gesloten en een nieuwe plek werd gevonden op de kruising van de snelweg met de Dirk de Botsdijk. Er werd een houten keet geplaatst, de bezoekers parkeerden langs de weg op de vluchtstrook en stopten voor een snack en een bak koffie. Het werd steeds drukker!
Door de oorlog ging alles verloren. Na de bevrijding was de koffietent in puin. In 1947 werd een Duitse barak opgeknapt en als koffietent teruggeplaatst op de oude fundamenten. Willem was weer terug in business. Inmiddels was zoon Johannes 16 jaar oud.
Na de oorlog was Jo een jaar lang met vis langs de deuren geweest. Iedere dag met de trapbakfiets naar Moerdijk en daarna de vis uitventen. Jo vertelt: “In 1947 moest ik kiezen: ”De vis of de koffietent?”, de keuze was snel gemaakt. Na militaire dienst haalde ik mijn horecadiploma’s in Rotterdam. Ik liep stage bij Atlanta op de Coolsingel en Engels bij het Centraal station. Hierna ben ik in dienst gekomen bij mijn vader in de koffietent. En het werd steeds drukker! “.
Consumptietent werd Restaurant Kanters
De handel nam toe en de zaken verliepen goed. Helaas werd met de drukte op de weg, ook de wetgeving aangescherpt. De vluchtstrook moest vrij blijven. Jo vertelt: “Toen in 1953 de koffietent wegspoelde kreeg mijn vader geen vergunning meer om dit terug te bouwen. Mijn vader heeft toen de huidige locatie gekocht, wat een slooppand was. Hij heeft het laten verbouwen tot restaurant met bovenwoning en voldoende parkeerruimte. Maar het was helaas 500 meter van de snelweg gelegen. Gelukkig konden de chauffeurs Kanters weer snel vinden”. En het werd steeds drukker!
Willem Kanters bouwde het bedrijf steeds verder uit met altijd de wensen van de klanten hoog in het vaandel. Zo kwam er een weegbrug, luxe wasgelegenheid, benzinestation en servicegarage. Parkeergelegenheid werd steeds verder uitgebreid naar behoefte.
Het nieuwe restaurant was een koffiehuis met vergunning A. Alleen bier, geen sterke drank. Jo ging naar de Horecaopleiding in Rotterdam voor de juiste papieren. Op de motor naar Rotterdam en in het weekend uitgaan in de Hoeksche waard. En daar ontmoette hij Annie Veldhoen, op de dansvloer. Annie en Jo trouwden 4 augustus 1962.
Jo Kanters staand naast moeder.
In 1962 zijn Jo en Annie boven de zaak gaan wonen en huurde Jo de zaak van zijn vader Willem. In 1967 nam hij de zaak over.
In deel 2 vertellen Jo en Annie over hun werk en hun passie. Zij zijn echte ondernemers met een groot hart voor de nationale en Internationale wegtransportwereld.