Generatie 1964 Introductie

John van Hal, Jack Brand, Edwin Nuijten

Wij zijn geboren in de jaren zestig. Te jong om die grote veranderingen die toen plaatsvonden, bewust mee te maken. In de jaren zeventig groeiden wij samen op en in de jaren tachtig gingen we ieder onze weg. Onze generatie zit er een beetje tussen en wij gaan op zoek naar wat de betekenis van onze generatie voor het grotere geheel is. Aan de ene kant heb je de ouderen die de oorlog en watersnood hebben meegemaakt. De babyboomers die keihard werkten en er trots op gaan Nederland te hebben opgebouwd. Aan de andere kant de patatgeneratie en generatienext. De jongens en meiden die opgroeiden met internet. En wij ertussenin. Generatie X(NiX) genoemd. Te herkennen aan onze praktische mentaliteit en wij vinden het belangrijk keuzes te maken in volledige vrijheid. Verder laten we over het algemeen anderen in hun waarde en voor dwang en verplichtingen zijn we allergisch.[1]

In de komende uitgaven van de Sprange gaan wij terugblikken, leren en vooruitkijken. Wij gaan op zoek naar verhalen die ons iets vertellen over onze tijd. Wellicht ontmoeten wij oude vrienden en bekenden en zijn benieuwd hoe zij tegen de wereld van toen en nu aankijken.

In onze verste herinneringen was er de appelzak, waar we met onze ouders leerden zwemmen. Bij eb over de modderplaten en tussen de biezen door. Zonnen op de dijk, iedereen kende elkaar en families zochten elkaar wekelijks op. Onze ouders werkten hard. Sommige moeders werkten ook, maar dat was uitzondering. De kerk hoorde erbij net als het cafe en de voetbalclub. Oh ja, drie kerken, drie scholen, twee cafe’s en jaarlijks de kermis.

Tot zover onze eerste verkenning. Het was ontzettend leuk om elkaar weer te spreken en verheugen ons op het vervolg. Volgende Sprange zoemen we in op onze ouders en die eerste schooljaren.

John, Jack en Edwin